اعز أصدقائى جرحونى

اتهمونى وقالوا عنى كلام كتير والله اهانى
اتهمونى لو اتهمنى عدو ليه مستحيل تدمع عنيه
لكن اتهمنى اعز اصحابى وقالى كلام سيب اعصابى
قالى انى ناقص تربية بس بصورة زوق شوية
ولما دمعت عنيا قالى دى دموع مش طبيعية
قالى دى زى دموع التماسيح بينشفها هوا الريح
مع انها دموع عنيا والله وطبيعية
دى دموع حزنى واهاتى وكرامتى يا اصحابى فى اخلاقى رغم طيبتى وحسن أدائى

انا هحكى لكوا الحكاية من البداية للنهاية
فى يوم من الايام كان ليا صديق واخ كمان
طلب منى انه يساعدنى فرحت وعطيته الامان
وقولت ان الدنيا بخير زى ما كانت ايام زمان
عدى شهر وشهرين وجات لى رسالة عالايميل
لقيت صديقى اللى حكيت عنه بيكلمنى وحسيت انه
وجه لى اتهام بأنى نقال كلام
مصدقتش عنيا معقول ده كان اخ لياَ!!!
قولت تانى اقرا الكلام يمكن تكون سهوة لسان
قولت له انه اكيد غلطان راجع يمكن حقى يبان
معطنيش فرصة ياناس ادافع واطلب التماس
هو وجه لى الكلام واعصابى سابت اوام
ازاى اعز صديق ليا يشتمنى ويجرح فيا
وكل ده كان سببه ايه؟؟؟
عشان سمع كلام عنى من انسان غدار وظلمنى

لحد اخر قطرة فى دمى
هقول يارب انصرنى
عا اللى ظلمونى وجرحونى من غير حتى مايسمعونى
والله ما انا مسمحاهم عا اللى عملوه فيا
الا كرامة الانسان لو ضاعت يبقى ضحية
واللى يجرح كرامتى عمرى ما هسامحه ثانية
يارب عفوك ورضاك يارب وحدك عالم بيا
وعارف اللى حصل ليا
انصرنى يا رحمان يا خالق الانام
خلاص وصلت للنهاية وبكده خلصت الحكاية
قبل ما تمشوا استنوا ثانية
هقول ليكوا نصيحة غالية
اوعوا فى يوم من الايام
تأمنوا لأى انسان
وحتى ولو كان غالى عليكم
وبتثقوا فيه زى عنيكم
دى الدنيا معتش فيها امان والغدر ساد فى كل مكان
دى الدنيا معتش فيها حنان والظلم ساد فى كل زمان